Rozdział 59

Perspektywa Janet

Obudziłam się po 7.00 wstałam, poszłam na górę pod prysznic, ubrałam długie spodnie z kieszeniami z boku kolan, luźną koszulkę, stabilizator na kolano się po czym zeszłam na dół przy pomocy kuli. Weszłam do salonu na palcach i posprzątałam po wczorajszym wieczorze filmowym, wychodząc z niego zamknęłam drzwi.

Od razu brudne naczynia zapakowałam do zmywarki po czym ją włączyłam. Zeszłam do pralni zebrałam suche ubrania a wrzuciłam do prali brudne, włączyłam pralkę i wraz z koszem pełnym ubrań rozniosłam wszystkie ubrania do pokojów chłopaków, kiedy wróciłam zrobiłam na śniadanie gofry, z syropem klonowym i sokiem pomarańczowym. Śniadanie dla Daniell zaniosłam po cichutku do salonu, swoje natomiast zjadłam w kuchni.

Po śniadaniu umyłam zęby wzięłam torbę i poszłam na zakupy.

W sklepie nie kupowałam zbyt wiele, bo nie mogłam zbyt dużo dźwigać i obciążać kolana.

Moje jakże duże zakupy od razu rozpakowałam, dopiero po rozpakowaniu siatek zorientowałam się że drzwi do salonu są otwarte, zasłony odsłonięte, drzwi na taras otwarte. Weszłam do salonu, śniadanie Daniell znikło, szybkim krokiem weszłam na taras, Daniell leżała na hamaku i się relaksowała.

-O hej Janet, nie gniewasz się że się rozgościłam?

-Hej, nie no co ty. Dawno wstałaś?

-Właśnie chciałam o to samo zapytać -zaśmiała się Daniell. -Nie no co ty gdzieś tak 30.minut temu. A ty od której już na nogach jesteś?

-Od 7.30 bodajże –usiadłam na hamaku.

-Uuuu... co ty nie mogłaś spać?

-Jakoś tak wyszło -zaśmiałam się.

Daniell telefon zaczął dzwonić.

-Dobra to ty odbierz a ja idę zobaczyć czy pralka skończyła prać -odpowiedziałam i wstałam z hamaka. Ależ ja miałam wyczucie czasu, kiedy weszłam pralka skończyła prać, natychmiast wybrałam z niej mokre pranie włożyłam do suszarki.

Wróciłam na górę, zmywarka dalej pracowała więc poszłam do Dan.

-O nie... Janet mam do ciebie jeszcze jedną prośbę -odpowiedziała Dan.

-Co się stało? Jaka?

-Dziś jest gala, nasze studio jest nominowane, muszę tam pójść ale nie chcę iść sama, pójdziesz ze mną?

-A co z Mikem, tak Mike ma na imię.

-Tak Mike, on jest aktualnie na wyjeździe -odpowiedziała.-To co pójdziesz ze mną?

-No dobra, ale szpilek nie założę -zaśmiałam się.

-Ok -zgodziła się.

Obie wróciłyśmy do środka. Dochodziła 12.00 postanowiłam wziąć się za obiad, zaczęłam obierać ziemniaki, kiedy naobierałam wstawiłam i zaczęłam tłuc pierś z kurczaka, następnie zaczęłam taczać w mące, jajku, bułce tartej i smażyć na patelni. W między czasie kroiłam warzywa na surówkę.

Po upłynięciu 30 min. zaprosiłam Daniell do stołu na obiad, przy jedzeniu posiłku śmiałyśmy się i gadałyśmy. Po objedzie Daniell opuściła mnie, pojechała do swojego mieszkania.

Nudziło mi się, posprzątałam na dole po objedzie, rozłożyłam umyte naczynia ze zmywarki, zeszłam na dół i wyjęłam suche ubrania z suszarki.

Nie miałam ochoty siedzieć w domu wzięłam torebkę i wyszłam z domu zamykając za sobą drzwi. Po drodze wstąpiłam do sklepu dla niemowląt kupiłam malutkiej Lucy urocze body. Po 15 minutach byłam pod mieszkania  Leny, zadzwoniłam dzwonkiem.

Drzwi otworzył mi Marcel, przywitałam się z nim bardzo serdecznie. Weszłam do salonu, Leny nie było, spytałam sie gdzie jest. Marcel wyjaśnił mi że poszła na badania kontrolne. Po godzinie Lena przyszła do domu, w tym czasie bawiłam się z Łucją na kocyku.

-Dobra dziewczyny ja uciekam, do pracy -odpowiedział Marcel. -Skarbie obiad masz zrobiony.

-Ok. -odpowiedziała Lena i przegnała się z nim. Po chwili zostałyśmy same. Lena poszła do łazienki się przebrać a mała zaczęła płakać, więc wzięłam ją na ręce, zaczęłam kołysać małą, zanim Lena wyszła z łazienki mała usnęła. Lana zaprowadziła mnie do pokoju malutkie, był świetny podobno Marcel sam urządzał.

Lena pokazała mi prezent który dostała od chłopaków na urodziny, wtedy przypomniało mi się że ja mam dla niej prezent urodzinowy.

-O jeny nie trzeba było.

-Weź przestań Lena, weź i nie marudź, biedny leżał w walizce od przyjazdu tutaj.

Lena otworzyła mój prezent, w nim był łańcuszek i foto książka z naszymi zdjęciami, gdy to ujrzała aż się wzruszyła i przytuliła mnie bardzo mocno.

Wyszłam od Leny o 17.12, Lena oddała mi rzeczy w które już się nie mieści po ciąży. Gdy weszłam do domu, zadzwonił mój telefon, odebrałam nie patrząc na ekran.

-Zgadnij kotku co mam w środku -odpowiedział nieznany.

-Hmmm. Flaki -odpowiedziałam i zerknęłam na wyświetlacz, to był numer Hazzy ale to nie był on.

-Brawo wygrałaś 100.000!!! -ktoś wykrzyczał. -Proszę zgłosić się po nagrodę.

-Dobrze a gdzie mam się zgłosić? A z kim mam przyjemność rozmawiać?

-Do studia reklamowego w Honolulu. Ma pani szczęście rozmawiać z Mrs. Paynem -zaśmiał się.

-Niezmiernie mi miło Mrs. Payne -zaśmiałam się.

-Co robisz?

-Właśnie wróciłam od Leny. A co tam?

-Nic nagrania, koncerty, paparazzi, imprezki takie życie gwiazdy. Co u Leny? -zapytał się Liam.

-Wszystko dobrze mała rośnie jak na drożdżach. Pewnie jesteście wykończeni, co?

-Przyzwyczailiśmy się do takiego życia.

-Za takie życie to ja dziękuję, cały czas jesteś obserwowany, koncerty, stres, wywiady, autografy, psychiczni fani, ciągłe hejty jakaś masakra, nie wiem jak wy to wytrzymujecie.

-Jakoś dajemy radę -odpowiedział ciepłym głosem Liam.

Pogadałam jeszcze troszkę z Liamem i resztą zespołu kiedy rozłączyłam się była 18.00 szybko pobiegałam na górę, wzięłam prysznic, następnie wymodelowałam włosy. Po wyjściu z łazienki zadzwonił mój iPhone na ekranie pojawiło się zdjęcie Dan, szybko odebrałam. Dan oznajmiła mi że o 20.00 przyjedzie po mnie i pojedziemy na galę limuzyną.

Zostało mi nie całe 1,5 godziny do przyjazdu Dan, powinnam się streszczać. Najgorsze jest to że nie miałam w co się ubrać, zaczęłam szukać czegoś odpowiedniego w mojej szafie, w tych ubraniach co dała mi Lena i nic, byłam na skraju załamania nerwowego, ale w końcu znalazłam coś dla siebie co spełniało wszystkie warunki. Szybko nałożyłam na siebie czerwoną długą sukienkę i baletki, następnie skierowałam się do łazienki aby zrobić makijaż.

Równo o 20.00 podjechałam limuzyna. W środku czekała na mnie Dan i reszta dziewczyn ze studia tańca.

Ziomek od usadzania gwiazd na sali zapomniał o tym, że Dan miała przyjść z osobą towarzyszącą i nie było dla mnie miejsca. Dan była wściekła, ale po chwili ten sam ziomek podszedł i oznajmił że znalazło się miejsce dla mnie, tylko że dwa rzędy dalej od rzędu gdzie siedzi Dan. Pierwszy raz widziałam jak Dan była aż tak wściekła, ważne abym była na tej gali i zobaczyła jak Dan i jej studio zabierają nagrodę.

Podczas gali siedziałam obok chłopaka który był ubrany na ciemno, chyba był metalowcem.

Kiedy Studio Dan wygrało wstałam i zaczęłam klaskać, Dan odwróciła się w moją stronę i się uśmiechnęła, odwzajemniłam jaj uśmiech i pokazałam kciuk do góry. Po uspokojeniu się usiadłam na swoim miejscu, a ten tajemniczy mężczyzna zapytał czy to jest moja siostra, bo mamy podobne uśmiechy i tak zaczęła się nasza rozmowa, która trwała do końca całej imprezy. Dobrze mi się z nim rozmawiało, dowiedziałam się że to jest Andy Biersack, oniemiałam ze szczęścia uwielbiałam go i jego muzykę. Na sam koniec wymieniliśmy się numerami, bo okazało się że mieszka nie daleko domu 1D.

Kiedy z Dan wyszłyśmy z budynku natychmiast pojawiło się mnóstwo paparazzi zakryłam swoją twarz torebką i natychmiast wsiadłyśmy do limuzyny, byłyśmy w niej same dlatego też mogłyśmy porozmawiać, opowiedziałam wszystko dla Dan, byłam strasznie podekscytowana tym faktem że siedziałam obok Andyiego. Po paru minutach Dan odwiozła mnie do domu, pożegnałam się z nią i wysiadłam z limuzyny, otworzyłam bramkę i weszłam na posesję oczywiście zamykając za sobą bramkę, kiedy weszłam do domu zamknęłam drzwi i włączyłam różne środki antywłamaniowe. Poszłam na górę do Liama pokoju, aby wykopać się w jego wannie, uwielbiałam jego łazienkę, czułam się w niej jakbym była księżniczką. Po kąpieli ubrałam się w piżamkę i zeszłam do salonu, gdzie miałam spać, zrobiłam tak jak poprzedniej nocy, zostawiłam na górze światło. Rozłożyłam kanapę i pościeliłam ją, włączyłam jakąś bajkę po polsku, wraz z miską wcześniej zrobionego popcornu oglądałam film. Film się skończył a ja smacznie już spałam na kanapie, dopóki nie zadzwonił domofon, wystraszyłam się, mimo pełna strachu i lęku podeszłam do domofonu i wzięłam słuchawkę.

-Tak? -spytałam ze strachem w głosie.

-Wyjrzyj przez okno -odpowiedział spokojnie tajemniczy głos.

Pełna obaw delikatnie odsłoniłam zasłonkę i wyjrzałam przez okno, ujrzałam niewyraźną postać stojącą przed bramką, przez głowę przepłynęło mnóstwo mrocznych myśli, ale nie dałam się im zwieść, przyglądnęłam się tajemniczej postaci mocniej, po chwili już widziałam kto to jest, natychmiast otworzyłam bramkę i poszłam przywitać się z tą "tajemniczą postacią".