Rozdział 74

Perspektywa Dominic

Popołudnie bardzo szybko zleciało, chłopaki mieli jechać do jakiegoś studia i mieli mieć wywiad ale musieli odmówić bo Harry i Liam mieli ładne śliwki na kościach policzkowych. Tak więc mieliśmy całe 1D w domu.

Żaneta nudziła się tak wiec wzięła mnie i Liama, udaliśmy się do sklepu ogrodniczego, Liam był przebran, był nie do poznania. Żaneta już miała plan jak urządzi ogród, wyciągnęła listę i zaczęła mówić co potrzebuje. W pewnym momencie mieliśmy wrażenie że Żanety lista nigdy się nie skończy, albo że wykupi cały sklep. Na szczęście lista się skończyła a w sklepie zostało jeszcze trochę rzeczy.

Mieliśmy kolejny problem, bo tych sadzonek itp. rzeczy było tak dużo że nie zmieścimy się w samochodzie, ale pan pocieszył nas i powiedział że może dostarczyć nam ciężarówką  zgodziliśmy się i podaliśmy adres. Wyszliśmy ze sklepu zostawiając w nim 3000 funtów. Wróciliśmy do domu, po godzinie przyjechała ciężarówka i trzeba było nosić to wszystko. Po skończonej pracy Żaneta zapłaciła za transport i przyszła na taras.

-Dziś sadzonki będą nocować w garażu a jutro coś z nimi zrobię -odpowiedziała.

-A co masz zamiar z nimi zrobić? -spytał Harry.

-Posadzić -odpowiedziała.

-Ale nudy zaprosimy Lenę? -spytałam przerywając niezręczną ciszę.

-Jasne, pójdę zadzwonię do niej -zaoferowała się Żaneta.

Żaneta dzwoniła a ja zostałam z chłopakami, po chwili przyszedł Zayn.

-Dominic chodź muszę ci coś powiedzieć -odpowiedział Zayn.

-A tu nie możesz? -spytałam zasłaniając ręką słońce, które strasznie świeciło i mnie oślepiało.

-No właśnie nie mogę -odpowiedział.

-No dobra -odpowiedziałam i wstałam z leżaka a moje miejsce zajął Niall.

-Niall uważaj bo ja zaraz wracam -odpowiedziałam idąc za Zaynem. -Co się stało??-spytałam.

-Moja mama do mnie dzwoniła i się pytała czy przyjadę do Bradford.

-Co? A wiesz że to cały dzień drogi -odpowiedziałam z wielkim grymasem na twarzy. -No ale jak już musisz to jedź -odpowiedziałam smutna, a po chwili przytuliłam go na pożegnanie.

-Ale ja chce cie zabrać ze sobą -oznajmił uśmiechając się.

-Co? -spytałam skołowana.

-No tak chcę cie zabrać ze sobą -powtórzył. -No chyba że nie chcesz, ale w tedy będzie mi bardzo smutno -odpowiedział.

-Ale będziemy mieli osobne łóżka? -spytałam.

-No raczej chyba tak -odpowiedział.

-No ok. -odpowiedziałam smutna, na prawdę lubiłam z nim spać, miał świetny brzuszek i był zawsze jest bardzo ciepły.

-To co dziś wieczorem wyjazd –oznajmił i odszedł.

-Jak to dzisiaj? –spytałam. -Zayn! -krzyknęłam i podbiegłam do niego.

-No tak, a wiesz że to cały dzień drogi? -spytał naśladując mnie. -Dziś o 16.00 wyjazd.

Weszłam do środka, Żanety jeszcze nie było, dlatego poszłam na górę do pokoju Hazzy, gdy tam już byłam, zobaczyłam że Żaneta grzebie się w jakimś pudle, to były jej rzeczy, pamiętniki, albumy.

-Co ty robisz? -spytałam się.

-Przeglądam moje stare rzeczy, czytam moje stare wpisy w pamiętniku.

-I co ciekawego znalazłaś?

-Nas, jak jesteśmy nagie nad jeziorem -odpowiedziała pokazując mi zdjęcie, było bardzo przykre, ale miło było na to popatrzeć. Po chwili zorientowałam się że Żaneta coś czyta.

-Co to?

-Mój wpis o tym jak się pokłóciłyśmy, a ja tak beczałam, nie spałam, cięłam się. Pamiętam jak dziś to by się wydarzyło, tak bardzo mi ciebie brakowało, pamiętam jak się pocięłam i nie mogłam zatamować krwi, myślałam że żyłę sobie przecięłam ale to było tylko krwawienie z rany. Z tego co jeszcze pamiętam straciłam sens życia, bo wtedy tylko ty mnie trzymałaś przy życiu.

-No ja też to pamiętam, to było coś okropnego. Dla mnie też to było ciężkie, ale dobrze że wszystko sobie wyjaśniłyśmy i powróciła nasza przyjaźń -odpowiedziałam uśmiechnięta.

-No i bardzo dobrze, z tego najbardziej się cieszę -przytaknęła Żaneta.

-Wiesz co dziś wieczorem jadę z Zaynem do jego rodziców do Bradford -odpowiedziałam pakując rzeczy do kartonu.

-Co?! Przecież to cały dzień drogi -odpowiedziała zbulwersowana.

-No wiem, ale jego mama prosiła żeby przyjechał i chce mnie ze sobą zabrać -odpowiedziałam.

-Mrrr... On chce cię przedstawić rodzinie -odpowiedziała patrząc na mnie i śmiesznie poruszając brwiami.

-Co? –spytałam.

-No tak to ty się nie domyśliłaś? -spytała.

-Nie, a to coś złego? -spytałam się.

-No nie, to znaczy że coś do ciebie czuje chce z tobą być tak na poważnie, bo tutaj tak jest że przedstawia się rodzicom dziewczynę -odpowiedziała. -A ty chcesz z nim być? -spytała.

-Nie wiem -odpowiedziałam zarumieniając się. -To znaczy czuję coś do niego ale nie jestem pewna -dodałam.

-Pogadajcie.

-Łatwo ci mówić, pogadajcie, ale to nie jest wcale takie proste... Ja i mówienie o uczuciach Pff...

-Oj tam dasz radę -powiedziała Żaneta i położyła głowę na moim ramieniu. -A jak nie dasz rady to upij się trochę przed -odpowiedziałam podnosząc się i patrząc na mnie.

-Jak ja to mam zrobić? -spytałam.

-Mam piersiówkę poczekaj -odpowiedziała i zaczęła szukać swojej piersiówki, kiedy znalazła podała mi ją.

Przyszedł Zayn i przypomniał mi że za 2 godziny wyjeżdżamy, wzięłam piersiówkę i poszłam się skapować  Po spakowaniu się Zayn zaniósł bagaże a ja poszłam pod prysznic, ubrałam się, umalowałam. Zbiegłam na dół,  po chwili za mną zeszła Żaneta ubrana w delikatnym makijażu. Podeszła do mnie i zabrała mi piersiówkę, poszła do kuchni, otworzyła butelkę wódki którą wyjęła z torby, nalała ostrożnie wódki a ja w tym czasie pożegnałam się z chłopakami, kiedy skończyła nalewać, wszytko schowała i przyszła do mnie się pożegnać  dała mi dyskretnie do ręki piersiówkę, a ja ją schowałam do torby.

Pożegnałyśmy się, spytałam się gdzie się wybiera, okazało się że idzie spotkać się z Andym, a raczej mu pomóc w kolacji, podobno jego mama przyjeżdża i nie wie co ma zrobić bo jest sam w domu, więc Żaneta idzie mu pomóc. Wsiadłam do samochodu, pomachałam na do widzenia i ruszyliśmy z podjazdu.