Rozdział 5

Perspektywa Żanety

Z rana obudziła nas moja mama.

-Żaneta wstawaj -krzyknęła.

Moja mama krzyknęła tak mocno że wystraszyłam się i zwaliłam Lenę z łóżka.

-Lena żyjesz? -spytałam śmiejąc się.

-Żyję -odpowiedziała podnosząc się z podłogi śmiejąc się.

-O przepraszam myślałam że już dawno nie śpicie -powiedziała mama stojąc w drzwiach.

-Nie, niestety obudziłaś nas bardzo drastycznie -odpowiedziałam śmiejąc się.

-Ja jadę do szpitala z babcią -odpowiedziała.

-Jak to do szpitala? -zdziwiłam się.

-Do twojej prababci, myślałam że wiesz, Magda Ci nie powiedziała? -zdziwiła się mama.

-Nie, Magda nic mi nie powiedziała -zdziwiłam się.

-Chcesz jechać ze mną? -spytała mama.

-Nie, nie chcę -odpowiedziałam.

-To dobrze, zostań w domu -odpowiedziała schodząc po schodach.

-A kiedy wrócisz? -spytałam

-Po południu.

-Aha, dobra to na razie.

-Na razie -odpowiedziała znikając gdzieś.

Lena wzięła mojego laptopa i zadzwoniła na skype do swojej siostry Małgosi do której miałyśmy jechać. W tym czasie ja zadzwoniłam do Tomka tylko zerknęłam na godzinę była 11.00 więc na pewno nie śpi.

-Halo -odezwał się zaspanym głosem.

-Hej, obudziłam Cię?

-Nom, ale to nic i tak miałem zaraz wstawać.

-Aha, mam takie pytanie.

-No co tam.

-Czy wież coś na temat Marcela i Leny?

-Co?! -spytał zdezorientowany.

-No bo Marcel wysłał wczoraj smsa do Leny wyznając jej miłość.

-Ale on miał wysłać do Krystiany a nie do Leny -powiedział zrezygnowany.

-No ale wysłał do Leny.

-No to mamy problem -powiedział Tomek.

-I to duży. A w ogóle czemu miał do niej wysłać tą wiadomość? -spytałam.

-Było to tak odwieźliśmy was na pociąg i już wróciliśmy pod internat i nagle Marcel zobaczył jak Krystiana całuje się z jakim kolesiem, on poczuł się zazdrosny i chciał się upić.

-A co na to Kasandra?

-Kasandra pojechała do swoich rodziców -oznajmił.

-Aha... więc mieliście wolną chatę -zaśmiałam się.

-No i tak balowaliśmy do 04.00.

-Przepraszam za obudzenie was.

- Marcel śpi w pokoju więc nie słyszał, a ja w kuchni na dywanie więc usłyszałem.

-I jak się wyspałeś? Dywan tak bardzo wygodny -zaśmiałam się.

-No właśnie nie i wszystko mnie boli, ale wracając do tematu to jeszcze pogadam na ten temat z Marcelem.

-A ja z Leną, dobra już nie przeszkadzam, śpij dalej.

-Życzę miłego wypoczynku -zaśmiał się i rozłączył.

Perspektywa Leny

Wzięłam laptopa Żanety i zadzwoniłam do Małgosi, mojej siostry do której miałyśmy jechać na wakacje.

-Hej -przywitałam się.

-Hej Lena, jak ja Cię dawno nie widziałam -oznajmiła.

-Ja ciebie też dawno nie widziałam, ostatnio chyba na gwiazdce rok temu.

-Nom, dawno nie w Polsce nie było. A kiedy przyjeżdżacie?

-Jutro wyjedziemy z Polski więc za 2 dni będziemy na miejscu, zadzwonimy do ciebie jak będziemy już się zbliżać do Bristol.

-No ok. A co u ciebie słychać tak no wiesz...W tych sprawach...

-Zerwałam z Marcelem miesiąc temu, a wczoraj napisał że mnie kocha i chce ze mną być..

-A ty chcesz do niego wrócić?

-No właśnie nie wiem.

-No to musisz z nim porozmawiać o tym i mu wszystko wyjaśnić.

-No muszę, ale się tego bardzo boję ale tam jakoś to będzie lepiej mi powiedz co u ciebie słychać -spytałam.

-Wszystko dobrze. Ale muszę ci o czymś powiedzieć, mogę Ci zaufać? -spytała.

-No oczywiście że tak. Co się dzieje? -spytałam.

-Nie przyjeżdżałam ponieważ... Jestem w ciąży...

-To wspaniale -ucieszyłam się.

-To jest już 8 miesiąc, a ciąża jest zagrożona -posmutniała.

-Co? -spytałam niedowierzając.

-No nic nie mogę robić, nic kompletnie nic i to mnie denerwuje bo Josh cały czas każe mi leżeć i najlepiej się nie ruszać, ale ja tak nie umiem, jak go nie ma to robię wszystko co mogę czyli przygotowanie obiadu, a jak on jest to mi nie pozwala. Nawet na zakupy nie mogę jechać.

-Wyobrażam to sobie?! To jest straszne i nie chce tak dalej żyć.

Nagle do pokoju weszła Żaneta, gdy zobaczyła że jeszcze rozmawiam z Gośką zapytała po cichu czy nie przeszkadza, odpowiedziałam jej kiwaniem głowy na nie i przywołałam ją gestem, aby zobaczyła się z Gosią.

-Hej Małgosia -przywitała się.

-Hej Żaneta, co tam u ciebie?

-Wszystko w porządku -odpowiedziała- A jak u ciebie?

-U mnie też -zaśmiała się.

-To dobrze.

-Lena słuchaj musimy się ubrać i lecimy nad jezioro -zwróciła się do mnie Żaneta.

-Ja też bym tak chciała -oznajmiła Małgosia. -Dobra dziewczyny to jak by co to jestem pod telefonem, a teraz muszę lecieć bo Josh przyjechał ze sklepu, papa -pożegnała się Małgosia i rozłączyła.

-Wiesz jaka jest świetna pogoda, musimy iść nad jezioro -powiedziała Żaneta wyciągając ciuchy z walizki.

-Nom dobra to idź do łazienki a ja się tutaj przebiorę.

-No dobra tylko szybko -poganiała Żaneta.

-I kto to mówi -zaśmiałam się.

Szybko wyciągnęłam jakieś ubrania z walizki i założyłam.

Po chwili do pokoju weszła Żaneta wyglądała dość zwyczajnie.

Perspektywa Żanety

Lena wyglądała świetnie miała na sobie spodenki i koszulkę z napisem "Fuck it" i upiętych włosach w kok.

-Wyglądasz świetnie -powiedziałam z zachwytem.

-Ja? Chyba ty -odpowiedziała Lena.

-Dobra nie kłócimy się. Chodźmy nad jezioro może wyrwiemy parę dup.

-Jestem za -zaśmiała się Lena.

Wyszłyśmy z domu i ujrzałam Filipa, Marcina i moich 4 kuzynów którzy mieszkali nie daleko mojego domu.

-Hej -przywitałam się.

-Siema -odpowiedzieli.

-Wy już od rana pijecie? -zdziwiłam się.

-Ja i Bartek nie pijemy, tylko te żule piją -odpowiedział Marcin wyśmiewając się z reszty.

-No jeden porządny nie pije -zaśmiałam się.

-A właśnie to jest Lena -przedstawiłam chłopakom.

-A to jest Patryk, Dawid, Bartek i Michał to są moi kuzyni -przedstawiłam dla Leny po kolei moich kuzynów.

-Siema -przywitała się Lena podając każdemu rękę.

-A wy gdzie idziecie -spytał się Filip.

-Idziemy nad jezioro, chcecie z nami -zażartowałam.

-Aha, nie dzięki, może później -odpowiedział Filip.

-No dobra jak by co to jesteśmy nad jeziorem, to wpadajcie -opowiedziałam. -Na razie -pożegnałam się.

-To są twoi bracia? -spytała Lena

-No tak. A co?

-Nie nic, nigdy nie mówiłaś że masz takich fajnych braci -zaśmiała się Lena.

-No mam ale i tak Patryk jest zajęty, Bartek chodzi ze swoją siłownią, a Dawid i Michał nie mają pojęcia o dziewczynach.

-A to szkoda -zażartowała Lena.

-No niestety -odpowiedziałam.

-Będę płakać, przytul mnie -odpowiedziała przytulając mnie.

-Oczywiście że Cię przytulę -zaśmiałam się.

Doszłyśmy nad jezioro i ujrzałam Dominikę siedzącą na pomoście.

-Hej -przywitałam się.

-Hej -odpowiedziała Dominika wcale mnie nie kojarząc. -O jej Żaneta, nie poznałam Cię -przytuliła mnie Dominika.

-Haha.

-Co u ciebie? -spytała.

-Wszystko w porządku tak jak było -odpowiedziałam.

-Kiedy przyjechałaś?

-Wczoraj z Leną -powiedziałam wskazując na Lenę.

-Hej, Dominika -przywitała się.

-Hej, Lena.

-A kiedy jedziecie?

-Jutro -odpowiedziałam.

-Aha to szkoda -zasmuciła się Dominika.

-A ty kiedy przyjechałaś do polski? -spytałam.

-3 dni temu -odpowiedziała.

-A kiedy jedziesz?

-Za 3 dni -odpowiedziała.

-Aha, szkoda że nie wiedziałam że przyjeżdżasz to bym wcześniej przyjechała, no trudno a teraz chodź się kąpać -oznajmiłam, kiedy ujrzałam że idzie w naszą stroną Marta, młodsza siostra Domy. Wzięłam za rękę Dominikę, Lenę i wskoczyłyśmy do jeziora.

-Żaneta ty wariatko nawet się nie rozebrałyśmy -krzyknęła Lena.

-Przypominam ci Leno że są wakacje -wykrzyczałam a ludzie kąpiący się obok popatrzyli sie na mnie jak na wariatkę.

Wyszłyśmy na brzeg gdy Marta była w wodzie, starałam unikać z nią kontaktu, ponieważ jej nienawidzę.

Całe ociekałyśmy wodą, rozebrałyśmy się i dalej kąpałyśmy.

Robiło się późno.

-Dobra jest już 15.00 Lena musimy już wracać do domu bo nas nie zabiorą, a ja nie będę szła 8 km na piechotę.

-O jaka szkoda że już musicie iść -powiedziała Dominika.

-No, musimy -odpowiedziałam pakując rzeczy do torby.

Pożegnałyśmy się z Dominiką i wróciłyśmy do domu.

-W samą porę -odpowiedział Filip pakując rzeczy do bagażnika samochodu.

-Kto jedzie z tobą? -zapytałam.

-Ja, Magda, Bartek, Michał i Dawid.

-Ahm, kurcze a z kim możemy się zabrać?

-Z Marcinem on też jedzie.

-O świetnie, a o której przyjedzie Marcin?

-Zaraz.

-Ok dobra to my lecimy się pakować -oznajmiłam.

Pobiegłyśmy na górę się przebrać z mokrych ubrań i się spakować.

Ubrałam się w czarne dżinsy z dziurami na kolanach , luźną koszulkę z dziewczyną w bieliźnie i do tego narzuciłam bluzę czarną a Lena założyła miętowe dżinsy a do tego krótką luźną bluzkę w kolorze czarnym. Byłyśmy gotowe, znosiłyśmy nasze bagaże.

-Gdzie lecicie? -spytała mama wyglądając z kuchni.

-Jedziemy na działkę -odpowiedziałam.

-A jak wy wrócicie jutro?

-Nie wiem zobaczymy -odpowiedziałam.

-Żaneta, Marcin przyjechał -oznajmiła Lena.

-Dobra my lecimy, cześć.

Marcin zapakował nasze bagaże do bagażnika i pojechaliśmy na działkę.

Na imprezie

Zobaczyłam że Marcin siedzi sam, więc podeszłam do niego by z nim porozmawiać.

-Co tam? -spytałam.

-Nic, nie mam z kim pić -odpowiedział.

-Jak to nie masz z kim pić -spytałam.

-No wszyscy zrezygnowali.

-Aha, no to ja z tobą wypiję -oznajmiłam biorąc pełen kieliszek.

-Dobra -uśmiechną się biorąc napełniony kieliszek i razem wypiliśmy zawartość.

-Dobra wypiłam z tobą więc teraz powiedz mi, gdzie jest twoja dziewczyna -spytałam.

-Nie mam dziewczyny -odpowiedział.

-Jak to nie masz?

-No bo wyjechałaś -odpowiedział z uśmieszkiem cwaniaczka.

-Fajnie -zaśmiałam się.

-A gdzie twój chłopak? -zapytał.

-Ja nie mam chłopaka bo jestem "Forever Alone" -zaśmiałam się.  -"Co ja robię, nie mogę z nim flirtować, NIE MOGĘ" -myślałam.

Nagle porwał mnie do tańca Dawid. W duszy dziękowałam mu za to.

Była 01.00 kiedy skoczyłam sprzątać po imprezie, nikogo już nie było, bo wszyscy zasnęli gdzieś. Zobaczyłam jak Lena zaczyna całować się z Marcinem. Musiałam coś zrobić i przypomniałam sobie jak rozmawiałyśmy przed wyjazdem na tą imprezę u mnie w pokoju, gdy mówiła mi że jak wypije ma ochotę się z kimś całować, a Marcin to flirciarz i każdą umie oczarować. Powiedziała, że nie chce być potem pośmiewiskiem i poprosiła mnie żebym ją jebnęła kamieniem puki zrobi coś czego będzie później żałować. Zobaczyłam mały kamyk i postanowiłam w nią rzucić, ale nie jednym tylko całą garścią. Rzuciłam i schowałam się by nie było na mnie no i podziałało, nie doszło do pocałunku, byłam z siebie dumna. Wyszłam zza namiotu niby że nic nie wiem.

-Hej, co wy tutaj robicie, sami -zapytałam.

-Siedzimy i rozmawiamy -odpowiedział Marcin.

-Aha dobra a możecie porozmawiać kiedy indziej, bo teraz musimy iść spać-odpowiedziałam.

-Dlaczego? -zapytał Marcin.

-Ponieważ wyjeżdżamy dziś do Białego i musimy się wyspać -oznajmiłam.

-No właśnie Żaneta ma rację musimy się wyspać -przytaknęła Lena wstając z ławki.

-No chodź idziemy spać, tobie też radziłabym iść spać -zwróciłam się w stronę Marcina.

-No już idę spać ale bez całusa nie zasnę -oznajmił idąc w stronę samochodu.

-Dobranoc Marcin -krzyknęłam i odeszłam z Leną.

Z rana gdzieś tak o 10.00 wszyscy się obudzili i leczyli kaca oprócz mnie, Leny, Filipa i Marcina bo chłopaki kieruję więc nie przesadzali z alkoholem, a my wracamy do Białego, byłyśmy bardzo zmęczone i niewyspane.

Do domu wróciliśmy ok. 13.00 akurat czas na pakowanie swoich rzeczy. Pogadałam z Filipem i Marcinem czy by nie podwieźli nas na peron, oczywiście nie za darmo zapłacimy im za benzynę, zgodzili się.

Na 14.34 miałyśmy pociąg.

Właśnie wyjeżdżałyśmy z domu byłam ubrana w krótkie dżinsowe spodenki i luźniejszą bluzkę i do tego czerwone czółenka, które były dość wysokie ale też bardzo wygodne a Lena ubrała się w marmurowe jasne dżinsy do tego cielista bokserka i jasna marynarka a na nogach miała cieliste czółenka.

Pożegnałam się ze wszystkimi domownikami i pojechałyśmy do Suwałk.

Umówiłam się z chłopakami że podrzucą nas na peron.

Filip nie chciał pieniędzy na paliwo więc zostawiłyśmy na tylnym siedzeniu.

Nareszcie przyjechał pociąg a my wsiadłyśmy do danego przedziału, niestety nie byłyśmy same w przedziale więc włożyłyśmy słuchawki w uszy i zasnęłyśmy.

Na peronie czekał Marcel, Tomek, Kasandra no i Kinga.

-Hej -przywitałyśmy się ze wszystkimi.

-Hej jak tam? Wypoczęłyście -pytał Tomek.

-Jesteśmy zmęczone, chodźcie jedziemy do domu -powiedziała Lena ledwo żywa.

Dojechaliśmy do internatu dość szybko na miejscu pożegnaliśmy się z Kingą i weszliśmy do środka.

Szłam z Kasandrą i Tomkiem, a Lena z Marcelem musieli coś sobie wyjaśnić. Po wejściu do domu od razu skierowałam się pod prysznic a potem prosto do mojego pokoju, zostawiłam Lenę samą ze wszystkimi ale trudno.

Obudziła mnie Lena o 18.00.

Wstałam ubrałam się w marmurowe czarne spodnie, jasny luźny sweterek wkładany przez głowę i do tego cieliste botki.

Wyszłam z pokoju już spakowana na te 2 miesiące. Lena siedziała już w kuchni i jadła, była ubrana w szare dżinsy, w jasną luźną tunikę którą przyozdobiła naszyjnikiem sowy i oczywiście skurzane botki na obcasie.

-Dzięki że mnie obudziłaś -podziękowałam Lenie.

-Nie ma za co. Jesteś głodna? -spytała.

-Tak i to bardzo -odpowiedziałam.

-Zrobiłam Ci kanapki.

-Jesteś kochana -odpowiedziałam siadając do stołu.

-Opowiedz mi czy wyjaśniłaś już wszystko z Marcelem.

-Tak wyjaśniłam, powiedział że był nawalony jak szpadel i nie wiedział co robi.

-Tylko tyle? A co ty mu odpowiedziałaś?

-Nic, a ty mi powiedz co ja robiłam na ławce z Marcinem? -spytała.

-Chciałaś się z nim całować, oboje chcieliście -odpowiedziałam biorąc gryza kanapki.

-Co? -spytała z niedowierzaniem.

-Ale nie bój się do niczego nie doszło -odpowiedziałam z pełną buzią.

-Uf... to dobrze -odpowiedziała. -Ok, dobra już zjadłaś?

-Tak.

-To chodź Kinga nas odwiezie na PKS -odpowiedziała.

Wyszłyśmy  internatu i zeszłyśmy na dół do wszystkich, którzy czekali na nas.

-Boże Kinga jesteś wielka -odpowiedziałam przytulając Kingę.

-Wiem -odpowiedziała.

-Dobra chodźcie -poganiała Lena.

Jechaliśmy na ten sam PKS. Po chwili byliśmy na miejscu, Kinga z Kasandrą zostały w samochodzie ponieważ nie lubią takich pożegnań.

-Musimy się tu rozstać -oznajmiłam spuszczając głowę.

- Nie płacz, to tyko 2 miesiące -przytulił mnie Tomek.

-Wiem, to są aż 2 miesiące bez was, nie wiem czy wytrzymam -odpowiedziałam płacząc.

-Będzie dobrze, będziemy do siebie dzwonić -pocieszał Tomek.

-Proszę opiekuj się naszym mieszkaniem, ale też zajmuj się Kaśką, ok? -spytałam.

-Ok.

Podeszłam do Marcela a Lena poszła się żegnając z Tomkiem.

-Słuchaj zrobisz co chcesz ale nie wracaj do Krystiany, a tak w ogóle to ty ją kochasz?

-Krystianę? Nie wiem już sam, pogubiłem się.

-Nie dziwię się, ale wiem że znajdziesz odpowiedź na te wszystkie pytania.

Pożegnałyśmy się z chłopakami i wsiadłyśmy do busa. Bus zaczął ruszać a my zdążyłyśmy tylko pomachać im na pożegnanie i zniknęli gdzieś za nami. Rozpłakałam się a Lena mnie pocieszała, w końcu z wyczerpania płaczem zasnęłam z słuchawkami w uszach.