Rozdział 9

Perspektywa Żanety

Wróciliśmy do domu o 12.00 Josh od razu pojechał do pracy a my zabrałyśmy się za robienie obiadu, zrobiłyśmy spaghetti, było pyszne.

-Macie dziewczyny ochotę pochodzić po sklepach? -zaproponowała Margaret.

-Ale ty musisz się oszczędzać -powiedziała Lena.

-Wiem, wiem będę się oszczędzać po powrocie -powiedziała Margaret.

-Ale ty musisz się oszczędzać cały czas, nie pamiętasz co powiedziała pani ginekolog?
-oznajmiła Lena.

-Wiem, ale muszę kupić sobie i dla dziecka wyprawkę do szpitala bo nic nie mam-mówiła Margaret.

-No to dobra -uległa Lena.

-No to zbieramy się dziewczęta -powiedziała Margaret.

Margaret poszła się przebrać, ubrała purpurowe spodnie i sweterek z lekkim odcieniem purpury, nałożyłam tego samego koluru co spodnie Vansy.

Wyjechałyśmy z domu i szukałyśmy jakiś sklepów dla niemowląt, po długim jeżdżeniu znalazłyśmy.

Weszłyśmy wszystkie i rozglądałyśmy się. Margaret kupiła dużo "przydatnych" rzeczy, kupiła dla małej śpioszki, body, bluzeczki, pieluchy, pieluszki, czapeczki, butelki, buciczki, skarpetki a dla siebie kupiła bluzkę z cienkiego materiału na długi rękaw z nadrukiem wielkiej 8 i czarną sukienkę z długim rękawem, później poszłyśmy z Margaret do H&M, New Yorker, ale nic nie wypatrzyłyśmy, smutne wróciłyśmy do domu. Margaret była wykończona więc poszła odpocząć a my włączyłyśmy 4fun tv ale nic nie było więc przełączyłyśmy na Vivę i zabrałyśmy się za sprzątanie salonu był duży więc zajęło nam to trochę czasu.

Posprzątałyśmy salon więc przyszedł czas na kuchnię posprzątałyśmy szybko więc została nam tylko łazienka, schody i hol. Posprzątałyśmy cały dól w 4 godz. Padłyśmy na kanapę zmęczone, i w tym momencie Margaret weszła do salonu.

-Jak tu czystko -powiedziała Margaret -Dziewczyny nie trzeba było, sama bym posprzątała -mówiła Margaret.

-Wiemy, ale nie możesz nic robić a po za tym i tak się nudziłyśmy-powiedziałam.

-Jeśli tak to trzeba was nagrodzić -powiedziała Margaret -Macie tu nagrodę-powiedziała wyręczając nam po 100 dolarów.

-Nie mogę tego przyjąć -powiedziałam.

-Możesz, to jest za posprzątanie domu i za przepiękną sukienkę -podpowiedziała wciskając mi banknot.

-Sukienkę kupiłam Ci za przygarnięcie mnie -odpowiedziałam.

-To weź te pieniądze za posprzątanie domu, przecież wiem że Lena nic nie robiła-mrugnęła do mnie Margaret.

-Ejj... Nie prawda -zaprzeczała Lena.

-Przepraszam, ale taka prawda Lena -mówiła Margaret.

-Weź ten banknot i mnie nie denerwuj -mówiła Margaret.

Nie chciałam dalej wziąć tych pieniędzy aż w końcu Margaret wzięła i wsadziła mi ten banknot pod bluzkę. Wtedy musiałam już to przyjąć.

-No to teraz możemy iść na zakupy -powiedziała Lena.

-Na zakupy mi się nie chce już i tak mamy mnóstwo rzeczy -marudziłam.

-No to chodź połazić po mieście, tylko biegnę po twój aparat -oznajmiła Lena po czym pobiegła na górę.

-Margaret może Ci w czymś pomóc? -spytałam się.

-Nie nie trzeba, już i tak zrobiłaś za dużo -powiedziała Margaret.

-Weź ja tylko posprzątałam -odpowiedziałam.

-Dla ciebie to tylko ale dla mnie to wystarczająco -mówiła Margaret.

-Jak to? -zdziwiłam się.

-Lena nigdy by czegoś takiego by nie zrobiła -powiedziała.

-Myślę że by zrobiła -oznajmiłam -Lena bardzo się zmieniła.

Lena wpadła do kuchni jak burza.

-To co idziemy? -spytała.

-Tak -oznajmiłam.

-A gdzie idziecie? -spytała Margaret.

-Idziemy pochodzić po mieście -krzyknęłam podążając za Leną.

Wyszłyśmy z domu i poszłyśmy uliczkami jakimi jeszcze nie chodziłyśmy i robiłyśmy zwariowane zdjęcia.

-Lena tam jest plac zabaw -krzyknęłam.

-No to na co czekamy -zaśmiała się Lena.

Wbiegłyśmy na plac, gdzie bawiły się jakieś dzieci, od razu Lena wbiła na konika i zaczęła się bujać a ja robiłam zdjęcia, nagle jakiś chłopiec powiedział że on teraz chce na konika a Lena nie chciała zejść więc zaczęli się kłócić a ja dalej robiłam zdjęcia wyszły zajebiście, robiłam jak Lena się buja a chłopiec stoi naburmuszony z założonymi rękami to jedno z wielu najlepszych zdjęć. Potem Lena poszła na zjeżdżalnie a następnie na huśtawki po tej niezwykłej sesji poszłyśmy coś zjeść. Wyszłyśmy z budynku bardzo zadowolone i poszłyśmy do najbliższego parku gdzie była fontanna zrobiłam parę fot dla Leny i wzięłam swój nowiutki telefon by odpisać na smsa gdy nagle ktoś na mnie wpadł, nie dość że upadłam i się cała uwaliłam to mój telefon wpadł do fontanny.

Lena zamiast mi pomóc wstać to patrzyła na mnie i próbowała powstrzymać śmiech.

-Nic Ci nie jest? -pomógł mi wstać jakiś chłopak.

-Nie nic mi nie jest -odpowiedziałam patrząc chłopakowi w oczy. -Jesteś Harry ten z tego zespołu -mówiłam oczarowana nim.

-Tak to ja, a tam jest reszta –uśmiechnął się, wskazując grupkę osób stojących nie opodal.

-Hej jestem Żaneta tzn Janeta, o matko mój telefon -przedstawiłam się po czym pobiegłam do fontanny i wyjęłam niedziałający telefon.

-Ja pierdolę, mój telefon -zaczęłam przeklinać po Polsku.

-Będzie działać? -spytał lekko przerażony Harry.

-Wątpię -odpowiedziałam siadając na brzeg fontanny.

-Odkupię ci taki sam -odpowiedział lekko przestraszony Harry. Ale ja miałam lepszy pomysł.

-Harry słuchaj nie potrzebujecie kogoś do sprzątania i gotowania w domu?

-No nie wiem, musiał bym z chłopakami pogadać -oznajmił Harry.

-Hej jestem Lena -przedstawiła się.

-Hej jestem Harry.

-Janeta musimy spadać -odpowiedziała Lena.

-Ok, dobra my musimy już iść. Cześć -pożegnałam się, już miałam odchodzić ale się wróciłam i dałam mu karteczkę z moim numerem telefonu.

Gdy przeszłyśmy obok reszty chłopaków czułam dużo spojrzeń na sobie.

Wróciłyśmy do domu Lena od razu pobiegła do łazienki a ja weszłam do salonu i zobaczyłam że Margaret ma gościa.

-O to może nie będę przeszkadzała -oznajmiłam.

-Nie, dobrze że jesteś a gdzie Lena? -zapytała Margaret podchodząc do mnie.

-Jest w łazience -oznajmiłam.

-Już jestem -powiedziała Lena.

-Pani ginekolog na wizycie myślała że to są moje córki -zaśmiała się Margaret. -A właśnie dziewczyny to jest moja najlepsza koleżanka Rose, mieszka tu nie daleko.

-Miło mi Janeta jestem -przedstawiłam się.

-A to jest Lena moja jedyna siostra -przedstawiła Margaret.

-Dobra my lecimy na górę -odpowiedziała Lena biorąc mnie za rękę.

Weszłyśmy do pokoju i Lena zaczęła o wszystko wypytywać. Byłam taka podekscytowana że poznałam Harrego Stylesa. Wzięłam laptopa i weszłam na fb od razu napisała do mnie Kasia. Pisałam z nią trochę a później postanowiłam że założę sobie Skype, od razu wysłałam mój numer dla Kasi nie minęło parę minut i Kasia zadzwoniła, rozmawiałam z nią trochę i oddałam laptopa Lenie bo musiałam odebrać telefon, usiadłam przy moim ulubionym oknie i odebrałam telefon.

-Tak?.

-Halo Janeta? -spytał jakiś chłopak.

-Tak, to ja -odpowiedziałam.

-Hej tu Harry Styles, mam dla ciebie dobrą nowinę możesz u nas pracować tylko musisz przyjść do nas do domu zespołu by Cię przedstawić się reszcie.

-Bardzo się cieszę, a możesz mi wysłać smsem adres? -spytałam.

-Tak, nie ma sprawy -powiedział.

-To kiedy mam przyjść? -spytałam nie pewnie.

-Kiedy chcesz, cały czas jesteśmy w domu -oznajmił.

-Dobra to wpadnę... Yy... nie długo -zaśmiałam się.

-Dobra będę czekał, papa -zaśmiał się.

-Papa -rozłączyłam się.

-Lena Aa... mam robotę -wstałam z okna i pobiegłam do Leny która rozmawiała z Kasandrą.

-Ooo... bardzo się cieszę, a gdzie? -spytała Lena.

-U tych chłopaków.

-Jakich?

-No tych.... no... -kręciłam -No One Direction -ściszyłam głos.

-Aaa... -zrozumiała Lena.

-Jakich chłopaków? -powtórzyła pytanie Kasandra.

-Tylko nie mów nikomu, to bardzo ważne, będę pracowała u One Direction-powiedziałam.

-Ahaha... dobrą macie fantazję -wyśmiała.

-Nie chcesz to nie wież-odpowiedziałam odchodząc od kompa. -Lena Margaret woła nas na kolację -oznajmiłam wychodząc z pokoju.

Zeszłam na dół a Margaret z Joshem tylko na nasz czekali.

-Trzeba było krzyknąć byśmy pomogły z kolacją -odpowiedziałam.

-Specjalnie nie wołałam bo chciałam tym razem coś sama zrobić -odpowiedziała Margaret.

Własnie Lena przyszła do pokoju.

-Siadajcie dziewczyny i nakładajcie, owoce morza są przepyszne -zapewnił Josh.

Kolacja minęła w miłej atmosferze gdy sprzątałyśmy z Leną ze stołu dostałam smsa od Harrego.

"Hej. Po co czekać skoro teraz możemy się lepiej poznać, wyjdź do tego parku w którym się poznaliśmy"

" Będę za parę minut. A będę mogła wziąć ze sobą koleżankę?"-zapytałam.

"Jasne, czekamy" -odpisał.

Pobiegłyśmy na górę i się przebrałyśmy, Lena związała włosy w luźny kok i byłyśmy gotowe. Powiadomiłyśmy Margaret i obiecałyśmy że nie wrócimy za późno, wyszłyśmy i za jakieś parę minut byłyśmy przy fontannie, nikogo tam nie było więc postanowiłyśmy poczekać. Czekałyśmy jakieś parę minut i usłyszałyśmy w oddali śmiech grupki osób, to byli oni, przedstawiłam się reszcie chłopaków i przedstawiałam im Lenę, oraz wyręczyłam papiery o moich danych osobowych, szkole, pracy itd.

-Po co nam te papierki? -spytał Liam.

-Uznałam że musicie się dowiedzieć kim jestem.

-To co robimy? -spytała Lena.

-Jedziemy pozwiedzać miasto -oznajmił Zayn.

-Fajnie -zachwyciłam się.

-Musimy poczekać jeszcze na Daniell, Eleonor i Peeri -oznajmił Niall.

-Ahmm, ok no to poczekajmy.

Parę minut później

Wreszcie przybyły dziewczyny. Eleonor i Daniell były bardzo miłe, siedziałyśmy w samochodzie i rozmawiałyśmy o różnych rzeczach a Perrie siedziała sama i pisała smsy. Przejeżdżaliśmy ruchliwymi ulicami, Daniell wyglądała przez szyber dach ja poszłam do drugiego i wyjrzałam, widok był przepiękny po chwili do niej dołączył Liam, poczułam jak ktoś  stoi za mną, byłam przekonana że to Lena lecz jak się obróciłam ujrzałam Harrego, zawstydziłam się i spuściłam głowę.

-Nie wstydź się, spójrz mi w oczy.

Spojrzałam mu w oczy a on odsuną się a wtedy zobaczyłam przepiękny widok, gwiazd było coraz więcej i więcej.

-Wow, prześliczny widok od kąt tu jestem nie widziałam tak gwieździstego nieba-odpowiedziałam.

Chłopacy odwieźli nas o 00.00 od razu poszłyśmy spać.